Chandamama Kathalu for kids-Chandamama Kathalu in telugu for children

దుర్జనుల సఖ్యం

ఒక ఊళ్లో ఒక సన్యాసి ఉండేవాడు. ఊరి చివర ఒక కుటీరంలో ఆయన నివశిస్తూ ఉండేవాడు. ఆయన భక్తులు కొందరు నిత్యమూ ఆయనకు పళ్లూ, ఫలహారాలూ, భోజనమూ తెచ్చి సమర్పించి పోతూ ఉండేవారు. వీటితో ఆయన జీవిస్తుండేవాడు. ఒకవేళ ఎనాడైనా ఎవరూ రాకపోతే ఆ రోజు సన్యాసి పస్తుండే వాడేగాని భోజనం లేదని విచారించే వాడు కాడు. సన్యాస అప్పుడప్పుడూ ఉపవాసాలుంటున్నాడని తెలిసి ఒక భక్తుడు గేదెనొకదానిని తెచ్చి సన్యాసికిచ్చాడు. అది కూడా ఆ కుటిరంలోనే ఉండి సన్యాసికి పాలిస్తూ ఉండేది. 
సన్యాసి కుటీరంలో ఉన్న గేదెను కాజెయ్యాలని ఒక దొంగకు ఆలోచన కలిగింది. ఇదేమంత కష్టసాధ్యమైన పని కాదు. కుటీరం ఊరిచివర ఉన్నది. దానికి పెద్ద రక్షణ ఏమీలేదు. ఆఖరుకు తలుపుకు గొళ్లెం కూడా లేదు. సన్యాసి నిద్రించే సమయంలో లోపల జొరబడి గేదెను విప్పి నిశ్చింతగా తోలుకుపోవచ్చు. అందుచేత ఒక చీకటిరాత్రి దొంగ, సన్యాసి కుటీరానికి బయలుదేరాడు. 
దారిలో దొంగకు మరొకడు తటస్థపడి వెంట రాసాగాడు. 'ఎవరవు నువ్వ? నా వెంట ఎందుకు వస్తున్నావు? నేనువేరే పనిమీద పోతున్నాను. నీ దారిననువు పో!” అన్నాడు దొంగ. 
దానికా రెలడో "మనిషి,' “నేను భూతాన్ని, ఊరిచివరి కుటీరంలో ఉన్న సన్యాసిని చంపటానికి పోతున్నాను. ఈ సన్యాసి ఈ ఊరికి వచ్చింది మొదలు జనం మంచిగా ఉంటున్నారు. అందుచేత వ్యాపారం బొత్తిగా అడుగంటుతోంది. ఊళ్లో అన్యాయాలూ, అకమాలూ, దౌర్జన్యాలూ ఎ మాత్రం లేకుండాపోయాయి. అందుచేత ఈ సన్యాసిని చంపి ఊరిమీద మళ్లీ నా పెత్తనం సాగించుకుంటాను. నీ ప్రయాణం ఎందాకా? అని అడిగాడు. 
నా వృత్తి దొంగతనం. నేనూ ఆ సన్యాసి కుటీరానికే పోతున్నాను. కాని నా ఉద్దేశం సన్యాసిని చంపటం కాదు. ఆ సన్యాసికొక భక్తుడు పాడిగేదె నొకదానిని ఇచ్చాడు. దానిని దొంగిలించబోతున్నాను, అన్నాడు దొంగ. 
భూతమూ, దొంగా సన్యాసికి హాని చేద్దామని ఒకేచోటికి పోతున్నారు గనుక, వారికి సఖ్యం కుదిరింది. స్నేహితుల్లాగా చేతులు కలుపుకుని వారు అర్ధరాత్రి వేళ సన్యాసి కుటీరం చేరారు. ఎక్కడా చడీచప్పుడూ లేదు. సన్యాసి కుటీరంలోపల నిద్రపోతున్నాడు. దొంగ తనలో తాను ఈవిధంగా ఆలోచించుకున్నాడు. 
ముందుగా ఈ భూతం సన్యాసిని చంపబోయే పక్షంలో సన్యాసి అరిచి అల్లరి చేసినట్టయితే నలుగురూ వస్తారు. ఆ తరవాత నేను గేదెను దొంగలించడం సాధ్యపడదు. అందుచేత నేనే ముందు నా పని ముగించుకోవడం మంచిది. తరువాత భూతం దాని చావు చస్తుంది. నాకేం! 
అదే సవుయంలో భూతం కూడా తనలో ఇలా ఆలోచించసాగింది. 'ఈ దొంగ ముందుగా గేదెను దొంగిలించటానికి యత్నించినట్టయితే గేదె అరవవచ్చు. సన్యాసి లేస్తాడు. కేక వేస్తాడు. నలుగురూ వస్తారు. అప్పుడు నేను సన్యాసిని హత్య చేయటం సాధ్యం కాదు. 
పైకి భూతం దొంగతో ఈ విధంగా అన్నది, “తమ్ముఢూ, ముందు నేను సన్యాసిని చంపేస్తాను. ఆ తరవాత నువు నిశ్చింతగా గేదెను తోలుకుపో. నిన్నడ్డే వారే ఉండరు. 
దానికి దొంగ "అలా కాదు అన్నా, ముందు నన్ను గుట్టు చప్పుడు కాకుండా గేదెను తోలుకుపోనీ, తరువాత నువు సన్యాసిని యధేచ్చగా చంపుదువు గాని. నాది చాలా చిన్నపని!” అన్నాడు. 
ఇద్దరూ వాదించుకోసాగారు. వాదన తగువుగా మారింది. మొదట రహస్యంగా మాట్లాడుకున్న వారు క్రమంగా గొంతు ఎత్తి "నేను ముందు అంటే నేను ముందు” అని అరవసాగారు. అది రాను రాను పెడబొబ్బల కిందికీ మారింది. 
చివరకు దొంగ ఎలుగెత్తి “ఏమయ్యోయ్ సన్యాసీ, ఇదుగో భూతం వచ్చింది చూడు, నిన్ను చంపడానికి! అని అరిచాడు. భూతం అంతకన్నకోపంగా, 'ఇడుగోనయ్యోయ్‌, సన్యాసి దొంగ, నీ గేదెను కాజేస్తాట్ట, అన్నది. 
ఈ అల్లరికి సన్యాసి మాత్రమే కాక చుట్టుపక్కల ఇళ్ల వాళ్లు కూడా కర్రలు, కత్తులూ పట్టుకుని పరిగెత్తుకుంటూ వచ్చారు. వారిలో కొందరు పారిపో చూస్తూన్న దొంగను పట్టుకున్నారు. ఒక భూత వైద్యుడు భూతాన్ని. అక్కడే బంధించి మారణ హోమం చేశాడు. 
దుర్ణనుల మధ్య సఖ్యత ఎంతో కాలం నిలవదు.